วันอาทิตย์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เพลงฉ่อยนำชมเมืองราชบุรี ตอนที่ 2

ต่อจาก เพลงฉ่อยนำชมเมืองราชบุรี  ตอนที่ 1


วัดมหาธาตุ
ไปดูพระปรางค์สร้างไว้ในสมัยขอม  มีกำแพงแลงล้อมสูงท่วมไหล่
อยู่ที่วัดมหาธาตุบ้านท่าเสา  มีพระธาตุของเก่าท่านรักษาไว้
ปูนปั้นที่พระปรางค์นั้นเป็นอย่างเอก   เหมือนสวรรค์ท่านเสกฝีมือใส่
ทำเป็นกลีบเป็นกาบคาบก้านกิ่ง   มีรูปยักษ์ยืนพงถือตะพดใหญ่


(เจรจา)
  • เฮ้ย ยักษ์รุ่นไหนนะถือตะพด
  • ยักษ์รุ่นใหม่ สมัยไฮเทค
  • ยักษ์เขาไม่ถือตะพดกันหรอก  ต้องถือตะบอง
  • อ้อ ถือตะบองก็ตะบอง
ปั้นเป็นกลีบเป็นกาบคาบก้านกิ่ง  มีรูปยักษ์ยืนพิงถือตะบองใหญ่
เทวดายืนดั้นอยู่ตามชั้นฉาก   ปั้นเป็นเรื่องหลากๆ น่าหลงใหล
มีปรางค์ใหญ่อยู่ตรงกลางแล้วมีปรางค์ทิศ    ขั้นบันไดท่านประดิษฐ์ขึ้นไปดูได้
มีจิตกรรมฝาผนังในพระปรางค์ด้วย   ยังพอเห็นสีสวยน่าเลื่อมใส
จะไหว้หลวงพ่อพันปีต้องที่นี่แน่  ท่านเป็นพระเก่าแก่อยู่ในปรางค์ใหญ่
องค์พระปรางค์เขาเล่าว่าไม่มีเงาตก  จะเป็นจริงหรือโกหกอย่างได้สงสัย
ถ้าเมฆทึบฟ้าเทาละไม่มีเงาแน่  แต่ถ้าวันไหนแดดแจ๋ ก็จนใจ


(รับ)


ตลาดน้ำดำเนิน
อยากจะเที่ยวดำเนินฉันขอเชิญเที่ยว   รถวิ่งประเดี๋ยวเดียวเลี้ยวจอดป้าย
อย่ามัวเดินนวยนาดชมตลาดน้ำ   ต้องหาเรือเข้าสักลำลงน้ำไหล
ค่อยๆ พายเลาะลัดตัดเข้าคลอง  แต่พอได้ยินเสียงร้องฉันก็จำได้
โน่นน่ะเรือป้าผายแกมาขายผัก   ลำนั้นเรือพ่อดอกรักขายปลาไหล
นี่เรือยายพร้อมขายมะพร้าวกับมะนาวนึ่ง   นั่นแน่ะเรือลุงผึ่งขายหน่อไม้ไผ่
ทั้งเรือก๋วยเตี๋ยวกาแฟจอแจจอด   ลำนั้นน่ะขายหอยทอดตัวใหญ่ใหญ่
นั่นเรือกะปิน้ำปลามากันครบ  บ้างก็ร้องขายกบ บ้างก็ขายไก่
แขกฝรั่งลงเรือกันออกเหลือหลาม   เขามาดูตลาดน้ำกันเป็นไหนไหน
เขามาดูของเรากันตั้งเท่านี้   ก็เพราะเรามีของดีให้เขาดูได้
จะดูเขาหรือดูเราเดายังไม่ออก   อยากจะดูข้างนอกหรือข้างใน


(รับ)


ค้างคาวร้อยล้าน
ถ้าอยากจะดูค้างคาวราวสักร้อยล้าน  ต้องไปที่เขาช่องพรานไม่ใช่บ้านไหน
อยู่ริมๆ โพธารามถามเขาไปเถอะ   ถ้าเจอวัดแล้วเป็นต้องเจอะเพราะอยู่ใกล้ๆ  
กะพอค่ำย่ำสนธยาก็ไปถึงหน้าวัด   มีของกินแก้ขัดเขามาวางขาย
มีประชามาประชุมกันเป็นกลุ่มก้อน   บ้างก็นั่งบ้างก็นอนไม่ได้หนีหน่าย
พอได้เวลาหากินออกจากถิ่นถ้ำ   ตัวหัวหน้าบินนำออกเป็นลำใหญ่
ทีละร้อยสองร้อยมันทยอยออก   เห็นเป็นลำเป็นระลอกเหมือนกับน้ำไหล
เป็นชั่วโมงชั่วโมงยังไม่ออกหมด   ถ้าจะเอากระแช่มานั่งซดคงหมดไปหลายไห
บ้างสงสัยใคร่จะดูให้มันรู้สิ้น  ไม่รู้ว่าหากินกันถึงถิ่นไหน
พอเช้ามืดมันก็กลับคนละหนับคนละหนุบ  เดี๋ยวก็ผลุบเดี๋ยวก็ผลุกเข้าถ้ำไป

(รับ)

วัดขนอนหนังใหญ่

(เจรจา)
  • รู้จักวัดขนอนไหม?
  • รู้จักแต่วัดขนุน
ใครไม่รู้จักวัดขนอนฉันไม่ค่อนว่า   ถ้าหากไม่ใช่คนบ้าก็คงเป็นใบ้

(เจรจา)  ไม่หนักไปหน่อยรึ วัดขนอนมีอะไรดีนักหรือ?

วัดขนอนอยู่ในเขตโพธาราม  ที่นับว่ายอดในสยามนั้นคือหนังใหญ่
เป็นศิลปะโบราณอยู่ในย่านนี้   มีตัวหนังดีๆ ท่านรักษาไว้
ทั้งเครื่องเล่นพร้อมสรรพสำรับล้วน   ยังมีแบบกระบวนมิได้เบี่ยงบ่าย
ทั้งคนเชิดท่านก็หัดเป็นบรรทัดฐาน   กว่าจะได้ออกงานไม่ใช่ของง่าย
ทุกวันนี้มีแต่หนังของพวกต่างด้าว   เข้ามาปล้นกระเป๋าเราไปเท่าไร
แต่หนังใหญ่ไทยดูบอกว่าไม่รู้เรื่อง   จะลืมบ้านลืมเมืองกันไปถึงไหน
ที่เป็นไทยแท้ๆ ดูเหมือนจะแพ้เรียบ  เราจึงกรอบเป็นข้าวเกรียบเหมือนกับลูกไก่
ฉันเคยดูหนังวัดขนอนแล้วถอนใจเฮือก

(เจรจา)
  • ถอนใจเฮือกเลยเชียวรึ
  • ใช่
  • ทำไมละ?
                                                    เพราะเห็นฝรั่งตาเหลือกว่าเวอรี่ไนซ์

(รับ)

ถ้ำเขาบิน
ถ้าอยากดูของดีฉันก็มีถ้ำ

(เจรจา) แต่ถ้าเป็นผู้ชายร้องตัดบทเจรจาออกไป
  • อ๋อ ฉันไม่เคยสงสัยเลย เธอกต้องมีถ้ำแน่ๆ
  • เคยเก็นแล้วรึ ถ้ำฉันนะ
  • ไม่เคย
  • ภ้าไม่เคยก็ควรจะเห็นไว้เป็นบุญตา
ถ้าอยากจะดูของดีฉันก็มีถ้ำ    พูดถึงสวยไม่มีซ้ำกับที่ไหนไหน
ชื่อว่าถ้ำเขาบินคนในถิ่นนี้     เขาว่ายังงี้  ยังงี้ ยกนิ้วให้ (ทำมือประกอบ)
อยู่ทางจะไปจอมบึงแต่ยังไม่ถึงดอก   ท่านจะเห็นป้ายบอกที่เขาปักไว้
เขาเปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวเลี้ยวเข้าไปเถิด   วันไหนๆ เขาก็เปิดเข้าไปดูได้
แต่ท่านต้องเสียค่าเข้าให้แก่เขามั่ง   พอเป็นค่าแสงสว่างที่เขาติดไว้
เพราะเขาประดับสีแสงไว้ทุกแห่งห้อง   บ้างเป็นฉากบ้างเป็นช่องชวนเฉไฉ
ตรงไหนสลับสลัวมืดมัวมั่ง   เขาก็เอาไฟเข้าไปฝังดูกันขวักไขว่
บ้างเป็นปล่องส่องไฟดูเหมือนสายรุ้ง    บ้างก็โพลงบ้างก็พลุ่งเหมือนกับลำไผ่
บ้างก็หลบเข้าในหลืบทำเป็นลุ่มลาด   บ้างเป็นร่องประหลาดมีน้ำไหล
บ้างก็หยาดเหมือนจะเยิ้มดูช่างหยดย้อย  บ้างเป็นยอดย่อยๆ บ้างก็ยอดใหญ่
บ้างเป็นจีบระบายเหมือนชายผ้า   บ้างดูเหมือนม่านหางม้าเหมือนกับผ้าไหม
บ้างก็ชื้นบ้างก็ฉ่ำบ้างก็แฉะ   บ้างก็เบี้ยวบ้างก็แบะเหมือนกับบอกใบ้
บ้างเป็นโพรงหินแตกเหมือนกับถูกต่อย   เอาโผล่เข้าไปหน่อยก็พอดูได้
บ้างก็ลาดดูเลื่อมยังมีรอยลู่   เหมือนตัวอะไรไม่รู้มันมาถูไถ
บ้างก็ยื่นออกเป็นยอดยังมีน้ำหยด    มีรอยหักไม่ยักหดยังคงงอกได้
ไอ้บางยอดมันก็ยื่นเสียจนยานย้วย   ดูไกลๆ คล้ายกล้วยแต่ไม่ยักใช่
มีถ้ำเล็กซ่อนถ้ำอยู่ในถ้ำลึก   แต่ต้องไปดูตอนดึกจึงจะดูได้

(ผู้ชายร้อง)  ไอ้ที่มีหญ้ารกมากขึ้นอยู่ปากถ้ำ  ฉันเกือบเอาคอเข้าไปตำต๊กใจ (รับ)
(ผู้หญิงร้อง) ไอ้ที่มีหญ้ายอดโยนขึ้นอยู่โคนถ้ำ  พอฉันเอามือเข้าไปคลำต๊กใจ (รับ)


อ่านต่อ เพลงฉ่อยนำชมเมืองราชบุรี ตอนที่ 3


****************************************************

ที่มาข้อมูล
คณะกรรมการอำนวยการโครงการจัดทำหนังสือ เรื่อง "วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์ และภูมิปัญญา". (2543). หนังสือวัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดราชบุรี. กรมศิลปากร : องค์การค้าของคุรุสภา. (หน้า 256-262) (ดูภาพหนังสือ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น