วันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

บทกลอน "คนงามบ้านโป่ง"

แต่โบราณนานมาเขาพาที              ว่ามากมีสาวสคราญที่บ้านโป่ง
คนในยุคปัจจุบันจึงจรรโลง             ให้เชื่อมโยงตามวาจาที่พาที

คนทั่วไปลือนามว่างามแล้ว            ต้องยึดแนวความรักในศักดิ์ศรี
ชาวบ้านโป่งจึงกระทำแต่กรรมดี      เพื่อช่วยชี้เสริมคำให้กำจาย

วาจางามยามมีวจีเอื้อ                     คารมเจือหวานหูมิรู้หาย
น้ำใจงามรักความจริงทั้งหญิงชาย  มุ่งค้าขายหมายมีไมตรีกัน

เรือนร่างงามยามเห็นเป็นบุญตา      รู้รักษาอนามัยไม่แปรผัน
กิริยางดงามนิยามนั้น                      ล้วนสร้างสรรค์ส่งผลให้คนงาม

อันคนงามงามน้ำใจใช่ใบหน้า        พูดกันมานานแล้วน้องอย่ามองข้าม
คนบ้านโป่งขึ้นชื่อถูกลือนาม          นับเป็นความภูมิใจในคำนี้

ที่บ้านโป่งมีผ้าลายน่าซื้อ               คนร่ำลือทันยุคกว่าทุกที่
เหล่าแพรพรรณหลากหลายจึงขายดี       ปวงสตรีมาชุมนุมซื้อคลุมกาย

อันไก่งามเพราะขนที่ล้นหลาม       ส่วนคนงามเพราะแต่งชี้แจงง่าย
เชิญมาชมคนงามยามเอียงอาย     มาจับจ่ายแพรพรรณเภิดขวัญตา

**************************************
ผู้ประพันธ์ : ศรีวิชัย  ทรงสุวรรณ

ที่มา :
ศรีวิชัย ทรงสุวรรณ. (2541). แววรุ้งที่ราชบุรี. ราชบุรี : ธรรมรักษ์การพิมพ์. (หน้า 109). (ดูภาพหนังสือ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น